دو فرمانده‌ای که مسیر زندگی دوشکاچی را تغییر دادند!
🌹 شهید محمود کاوه
🌷 شهید جهانبخش رسولی
📖خاطراتی جذاب از این دو شهید بزرگوار را از زبان راوی کتاب دنبال کنید.
خاطرات علی‌حسن احمدی
علی‌حسن احمدی در سال 1342 در روستای لیلمانج از توابع شهرستان سنقر و کلیایی در استان کرمانشاه دیده به جهان گشود. او دوران کودکی و نوجوانی خود را در این روستا گذرانید و با پیروزی انقلاب اسلامی و آغاز جنگ تحمیلی، به عضویت بسیج و سپس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی درآمد و وارد عرصه مبارزه حق علیه باطل گردید. وی در دوران 8 ساله دفاع مقدس در عرصه‌ها و عملیات‌های زیادی حضور داشته و بارها طعم مجروحیت را چشیده است. کتاب خاطرات وی با نام «دوشکاچی» در اسفندماه 1398 در انتشارات سوره مهر به زیور طبع آراسته شد و در اختیار علاقمندان این حوزه قرار گرفت.
دنبال کنندگان
۱
نفر
این وبلاگ را دنبال کنید
طبقه بندی موضوعی
-
دفاع مقدس
(۱۴۶) -
نمایشگاه کتاب
(۳) -
کتابخوانی
(۱۰) -
مدافعان حرم
(۳) -
انقلاب اسلامی
(۱۸) -
دیدگاه کاربران درباره کتاب دوشکاچی
(۲)
کلمات کلیدی
علی حسن احمدی
دوشکاچی
دفاع مقدس
کرمانشاه
علیرضا کسرایی
تیپ نبی اکرم (ص)
سوره مهر
گردان ادوات
کردستان
تیپ ویژه شهدا
انقلاب اسلامی
سنقر
حوزه هنری
سپاه پاسداران
روستای لیلمانج
عملیات عاشورا
میمک
شهید جهانبخش رسولی
شهید محمود کاوه
عملیات کربلای5
شلمچه
سردشت
مقاومت
شهید محمد بروجردی
پیرانشهر
ایستادگی
دموکرات
پادگان ابوذر
عملیات مرصاد
منافقین
بایگانی
- دی ۱۴۰۳ (۳)
- شهریور ۱۴۰۳ (۱)
- مرداد ۱۴۰۳ (۲)
- خرداد ۱۴۰۳ (۱)
- فروردين ۱۴۰۳ (۲)
- دی ۱۴۰۲ (۳)
- مهر ۱۴۰۲ (۳)
- مرداد ۱۴۰۲ (۱)
- تیر ۱۴۰۲ (۱)
- خرداد ۱۴۰۲ (۱)
- فروردين ۱۴۰۲ (۲)
- اسفند ۱۴۰۱ (۱)
- دی ۱۴۰۱ (۱)
- آذر ۱۴۰۱ (۱)
- آبان ۱۴۰۱ (۲)
- مهر ۱۴۰۱ (۴)
- شهریور ۱۴۰۱ (۲)
- مرداد ۱۴۰۱ (۱)
- تیر ۱۴۰۱ (۱)
- خرداد ۱۴۰۱ (۳)
- ارديبهشت ۱۴۰۱ (۲)
- فروردين ۱۴۰۱ (۲)
- اسفند ۱۴۰۰ (۳)
- بهمن ۱۴۰۰ (۵)
- دی ۱۴۰۰ (۷)
- آذر ۱۴۰۰ (۳)
- آبان ۱۴۰۰ (۴)
- مهر ۱۴۰۰ (۷)
- شهریور ۱۴۰۰ (۲)
- مرداد ۱۴۰۰ (۴)
- تیر ۱۴۰۰ (۴)
- خرداد ۱۴۰۰ (۱)
- ارديبهشت ۱۴۰۰ (۶)
- فروردين ۱۴۰۰ (۶)
- اسفند ۱۳۹۹ (۵)
- بهمن ۱۳۹۹ (۳)
- دی ۱۳۹۹ (۷)
- آذر ۱۳۹۹ (۶)
- آبان ۱۳۹۹ (۷)
- مهر ۱۳۹۹ (۴)
- شهریور ۱۳۹۹ (۷)
- مرداد ۱۳۹۹ (۹)
- تیر ۱۳۹۹ (۲۲)
آخرین مطالب
... در پیرانشهر بودیم. قرار شد نیروها را با هلی‌کوپتر به داخل خاک عراق و نزدیک ارتفاعات هدف هلی‌بُرن کنند. در محوطه‌ی میدان صبحگاه پادگان، نیروها دسته‌دسته با هلی‌کوپتر منتقل می‌شدند. در آنجا برادر «صیاد شیرازی» را دیدم که با نیروهای ارتشی صحبت می‌کرد. حالت ایستادن و نحوه‌ی صحبت‌کردنش با ارتشی‌ها مثل زمانی بود که برنامه‌ی صبحگاه اجرا می‌شد و همه باید نظم و مقررات خاصی را رعایت می‌کردند. من از این حالت خشک آنها خوشم نمی‌آمد. چند ساعت گذشت و همچنان انتقال نیروها ادامه داشت. در این هنگام برادر صیاد شیرازی به طرف ما آمد. وقتی که نزدیک‌تر شد، با رویی گشاده و با مهربانی با ما سلام و احوالپرسی کرد. در اینجا تمام فرمایشات نظامی را کنار گذاشته بود. بعد به همراه تعدادی از فرماندهان تیپ در گوشه‌ای از میدان صبحگاه روی زمین نشست و خیلی صمیمی در رابطه با عملیات صحبت کرد. از نحوه‌ی برخوردش با ما، همه تعجب کرده بودیم! او هم خُلق و خویی بسیجی داشت؛ اما در سازمان ارتش مجبور بود طبق مقررات عمل کند. با دیدن رفتار او دوست داشتم فقط یک ساعت کنارش بایستم و به صورتش نگاه کنم. آرامش خاصی در چهره‌اش موج می‌زد. ...